بین بخار و خاطره: چند فنجان چای سبز در روز؟

چایی کهنه نمی‌شود. اما بعضی روزها، خودت را لای برگ‌های سبزتر جا می‌گذاری—بی‌هوا، درست وقتی فکر می‌کنی قرار است فقط یک فنجان ساده باشد.

اولین قلپ، کمی تلخ، کمی علفی؛ زبانی که انگار می‌خواهد حقیقت را بی‌پرده بگوید، اما بعد از گلویت می‌گذرد و فقط کمی گرما می‌گذارد، نه جواب. دستت دور لیوان حلقه شده، انگار می‌خواهد خودش را گم کند وسط همین سبزی داغ.

می‌گویند چند فنجان در روز؟ کی گفته سقف دارد؟ شاید سقف را همان حس سبکی بعد از هر جرعه بسازد. یا شاید سقف اصلاً مهم نیست—مگر چند بار در روز خودت را بین بخار و خاطره پیدا می‌کنی؟ راستش را بخواهی، خودم هم هر بار می‌پرسم: امروز چای می‌خورم، یا چای مرا؟

حالا این عددها که می‌چرخند: یکی می‌گوید یک فنجان، یکی سه تا، یکی هم می‌نویسد «در حد تعادل». تعادل یعنی همان‌قدر که چشم‌های بعد از ظهرت بسته نشود و شب‌ها کابوس ندوی. اما خب، مگر کسی با چای سبز به کابوس رسیده؟

سقف یا نه، این فنجان همیشه در نیمه‌ی راه می‌ماند. تو می‌نوشی، ولی انگار هنوز چیزی مانده. یا شاید… فنجان دارد تو را می‌نوشد.

نکات کلیدی و پیشنهاد دوستانه

• مصرف روزانه چای سبز (۱ تا ۳ فنجان) معمولاً مناسب است—بیشترش برای بعضی‌ها ممکن است خواب یا معده را به هم بزند.
• بدن هر کسی راه خودش را دارد؛ تو گوش کن، فنجان دوم را اگر دلت خواست بخور، اگر نه، لبخند بزن و بگذار برای بعد.
• عطر و طعمش را جدی بگیر، نه عدد را. یک تجربه‌ی ساده، اما اگر حواست را جمع کنی، خودش می‌گوید کی کافی است.

چای سبز نوشیدنی محبوب است که در سراسر جهان مصرف می شود. در سالهای اخیر نیز به عنوان یک نوشیدنی سلامتی محبوبیت زیادی کسب کرده است.

چای سبز از برگ گیاه Camellia sinensis گرفته شده است و در انواع مختلفی وجود دارد.

اما برای رسیدن به این مزایا چه مقدار چای سبز باید بنوشید؟ و آیا نوشیدن بیش از حد خطرناک است؟

چای سبز به بسیاری از فواید سلامتی مرتبط است. چای سبز پر از مواد مغذی و ترکیبات گیاهی است که می تواند اثرات مثبتی بر سلامتی داشته باشد. این شامل آنتی اکسیدان های قوی به نام کاتچین ها است که می‌تواند به محافظت در برابر سرطان کمک کند.

در حقیقت، مطالعات متعدد نشان می دهد که افرادی که چای سبز می نوشند، در مقایسه با افرادی که آن را نمی نوشند، در مقابل ابتلا به انواع زیادی از سرطان ها محفوظ هستند.

سرطانهایی که چای سبز ممکن است به محافظت در برابر آنها کمک کند شامل سرطان پروستات و سرطان سینه است که به ترتیب دو سرطان شایع در زنان و مردان است. علاوه بر این، چندین مطالعه نشان می دهد که چای سبز ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی را کاهش دهد.

نوشیدن چای سبز حتی ممکن است به شما در کاهش وزن کمک کند.

نشان داده شده است که کافئین و کاتچین های موجود در چای سبز باعث تقویت سوخت و ساز بدن می شود و چربی سوزی را افزایش می دهند.

به طور کلی، مطالعات نشان می دهد که مصرف چای سبز می تواند به شما کمک کند 75-100 کالری اضافی در روز بسوزانید. اگرچه ممکن است این مقدار کمی به نظر برسد، اما می تواند در دراز مدت باعث کاهش چشمگیر وزن شود.

از دیگر مزایای احتمالی نوشیدن چای سبز می توان به حمایت از سیستم ایمنی بدن، بهبود عملکرد مغز، بهبود سلامت دندان و خطر کمتر آرتریت، آلزایمر و بیماری پارکینسون اشاره کرد.

مصرف چه مقدار چای سبز در روز مناسب است؟

مطالعات نشان داده است که مزایای سلامتی چای سبز در افراد مختلف متفاوت است. بنابراین نوشیدن روزانه بین 1 تا 5 فنجان چای سبز با توجه به شرایط هر شخص می‌تواند مناسب باشد.

چای سبز ممکن است به کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری کمک کند. با این حال، مقدار مناسب نوشیدن آن به بیماری شخص بستگی دارد.

سرطان دهان: در یک مطالعه بزرگ مشخص شد، زنانی که روزانه سه تا چهار فنجان چای سبز می نوشند، کمترین احتمال ابتلا به سرطان دهان را دارند.

سرطان پروستات: یک مطالعه بزرگ نشان داد که مردانی که روزانه پنج یا بیشتر فنجان چای سبز می نوشند، در مقایسه با افرادی که کمتر از یک فنجان در روز آن  را می نوشند، خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات دارند.

سرطان معده: خطر ابتلا به سرطان معده در خانمهایی که روزانه بیشتر از پنج فنجان چای سبز مصرف می کنند کمتر است.

سرطان پستان: بازگشت سرطان پستان در خانمهایی که روزانه بیش از سه فنجان چای سبز می نوشند کمتر است.

سرطان لوزالمعده: مطالعاتی دیگر نشان داد که نوشیدن پنج یا بیشتر فنجان چای سبز در روز با کاهش خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده مرتبط اس.

دیابت: افرادی که روزانه شش یا بیشتر فنجان چای سبز مصرف می کردند، در مقایسه با افرادی که آن را کمتر از یک فنجان در هفته مصرف می کردند، کمتر خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را داشتند.

بیماری قلبی: با تجزیه و تحلیل از نه مطالعه، مشخص شد افرادی که روزانه یک تا سه فنجان چای سبز مصرف می کنند، در مقایسه با افرادی که کمتر از یک فنجان می نوشند، خطر حمله قلبی و سکته مغزی کمتری دارند.

بر اساس مطالعات فوق ، نوشیدن روزانه سه تا پنج فنجان چای سبز بسیار مناسب است. گفتنی است ممکن است این تأثیرات در افراد مختلف متفاوت باشد.

اثرات جانبی احتمالی نوشیدن چای سبز

کافئین و کاتچین موجود در چای سبز به دلیل فواید سلامتی آنها بسیار شناخته شده است، اما در دوزهای زیاد می تواند برای برخی از افراد عوارض جانبی ایجاد کند.

اثرات کافئین

مصرف زیاد کافئین می تواند احساس اضطراب را افزایش دهد، در خواب تداخل ایجاد کند و باعث ناراحتی معده و سردرد در برخی افراد شود.

مصرف مقادیر زیادی کافئین در حین بارداری ممکن است خطر نقص هنگام تولد و سقط جنین را افزایش دهد.

بر اساس تحقیقات فعلی، همه، از جمله زنان باردار، نباید بیش از 300 میلی گرم کافئین روزانه مصرف کنند.

مقدار کافئین موجود در یک فنجان چای سبز بسته به میزان استفاده از چای مورد استفاده و مدت زمانی که برگهای آن متفاوت است. به طور تقریبی میزان کافئین 1 گرم چای سبز بین 20-20 میلی گرم است.

یک وعده نوشیدنی چای سبز معمولاً در یک قاشق غذاخوری (2 گرم) در هر 1 فنجان (240 میلی لیتر) آب اندازه گیری می شود. به فرض هر فنجان چای تقریباً 1 فنجان (240 میلی لیتر) است، این بدان معنی است که متوسط ​​فنجان چای سبز حاوی حدود 22 تا 40 میلی گرم کافئین است.

کاتچین موجود در چای سبز ممکن است جذب آهن را کاهش دهند.

کاتچین موجود در چای سبز توانایی جذب آهن از غذاها را کاهش می دهد، در حقیقت مصرف كاتچین در مقادیر زیاد ممکن است منجر به کم خونی و فقر آهن شود. افراد سالم برای نوشیدن چای سبز ممنوعیتی ندارند اما افرادی که در معرض کمبود آهن هستند باید نوشیدن چای را بین وعده های غذایی در نظر بگیرند و حداقل یک ساعت بعد و قبل از خوردن غذا از نوشیدن چای صرف نظر کنند. باید توجه کنید نوزادان، کودکان خردسال، زنانی که باردار یا قاعدگی دارند و افرادی که خونریزی داخلی دارند و یا تحت دیالیز قرار می گیرند، همه در معرض خطر کمبود آهن هستند. کاتچین موجود در چای سبز همچنین می تواند با برخی از داروهای تداخل کرده و اثر بخشی آنها را کاهش دهد.

به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهد که چای سبز ممکن است اثر بخشی داروهای خاص فشار خون را از بین ببرد. نوشیدن چای سبز همچنین ممکن است اثرات برخی از داروهای مورد استفاده در درمان اضطراب و افسردگی را کاهش دهد.